Hilbert problemleri, Alman matematikçi David Hilbert tarafından 1900 yılında yayınlanan 23 problemden meydana gelmektedir. Problemlerin yayınlandığı dönemde bunların hiçbiri çözülemedi ve 20. yüzyıl matematikçileri üzerinde oldukça etkili oldu.
David Hilbert bu 23 problemden 10 tanesini (1, 2, 6, 7, 8, 13, 16, 19, 21 ve 22) 8 AÄŸustos’ta Paris Üniversitesi’nde düzenlenen Uluslararası Matematikçiler Kongresi’nde sundu. Bununla birlikte problemlerin tamamı yani kalan 13 tanesi daha 2 yıl kadar sonra 1902’de Mary Frances Winston Newson tarafından İngilizce olarak Bulletin of the American Mathematical Society (Amerikan Matematik DerneÄŸi Bülteni)’de yayınlandı.
Sonuç
Hilbert’in ortaya çıkardığı 23 problemden 10 tanesi (3, 7, 10, 11, 13, 14, 17, 19, 20, ve 21 nolu problemler) çözüme kavuÅŸturuldu. Bu çözümler ise ittifak halinde kabul edildi.
Bununla birlikte 7 tanesi ise (1, 2, 5, 9, 15, 18+, ve 22 nolu problemler) çözüldü fakat bu çözümler ittifak halinde kabul edilmese bile birçok matematikçi tarafından kabul edildi, ama problemlerin çözülmüş olup olmadığı husunda bir anlaşmazlık devam etmektedir.
18 numaralı problemde bulunan + bir bilgisayar destekli ispat çözümü olan Kepler varsayımını ifade eder, ki bu Hilbert problemi için anakronik bir kavramdır ve makul bir süre içinde canlı bir düzeltmen tarafından doğrulana bilirliğini kaybettiği için bazı tartışmalı boyutlar taşır.
Bununla birlikte 3 tanesi 16, 8 (Riemann hipotezi) ve 12 numaralı problemler çözülememiştir.
Geriye kalan 3 tanesi ise yani 4, 16 ve 23 numaralı problemler hem açıklaması hem çözümü bakımından olukça muğlaktır. Geri çekilmiş olan 24. problem bu sınıftan bir problemdir.
6 numaralı problem ise matematikten çok bir fizik problemi olarak kabul edilmektedir.


